JANUSZ KORCZAK (właściwie Henryk Goldszmit)
ur. 22 lipca 1878 lub 1879
zm. 7 sierpnia 1942
Pseudonim: Stary Doktor, Pan Doktor
Polsko-żydowski lekarz, pedagog, pisarz, publicysta, działacz społeczny. Teoretyk i praktyk wychowania, twóca oryginalnego systemu pracy z dziećmi, opartego na partnerstwie, samorządowych procedurach i instytucjach oraz pobudzaniu samowychowania. Badacz świata dzieci. Był pionierem działań w dziedzinie diagnozowania wychowawczego oraz prekursorem działań na rzecz praw dziecka-człowieka.
Razem ze Stefanią Wilczyńską założył i prowadził w latach 1912-1942 Dom Sierot - dla dzieci żydowskich w Warszawie.
Słynne cytaty Korczaka:
Nie ma dzieci -są ludzie, ale o innej skali pojęć, innym zasobie doświadczenia, innych popędach, innej grze uczuć. PAmiętaj, że my ich nie znamy.
Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat.
Dzieci rodzą się ze skrzydłami, nauczyciele pomagają im je rozwinąć.
Poznaj siebie, zanim zechcesz poznać dzieci.
Pozwól dzieciom błądzić i radośnie dążyć do poprawy.
Dziecko jest cudzoziemcem, nie rozumie języka, nie zna kierunku ulic, nie zna praw i zwyczajów ... Potrzebny przewodnik, któy grzecznie odpowie na pytania.
Dziecko chce, by wychowawca właśnie wtedy okazał mu życzliwość gdy winne, gdy złe, gdy je spotkało nieszczęście.
Jeśli dziecko zwierza ci tajemnicę, ciesz się, bo jego zaufanie to najwyższa nagroda, najlepsze świadectwo.
Przyjrzyjcie się i pamiętajcie. Wtedy, kiedy jesteście zmęczeni i źli, wtedy, kiedy dzieci są nieznośne i wyprowadzają was z równowagi, wtedy, kiedy gniewacie się i krzyczycie, wtedy, kiedy chcecie karać w uniesieniu - pamiętajcie, że tak właśnie wygląda i reaguje serce dziecka...
Dzieci, dumne miejcie zamiary, góne miejscie marzenia i dążcie do sławy. Coś z tego zawsze wyniknie.
Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie - naucz.
Jeśli nie wie - wytłumacz.
Jeśli nie może - pomóż.